Vitalis Engelsbergen voerde de afgelopen maanden met ZorgDier een onderzoek uit naar de positieve effecten van wekelijkse huisdierbezoeken op ouderen met dementie en onbegrepen gedrag.

De deelnemende bewoners werden geactiveerd of waren juist minder onrustig. Vitalis wil deze therapeutische zorgdieractiviteit graag uitbreiden tot een structurele activiteit voor meerdere bewoners. Maar dan moeten eerst zorgverzekeraars en sponsoren worden overtuigd van het belang er geld voor uit te trekken.  Lees hieronder het artikel uit het Eindhovens Dagblad:

Een therapeut met een witte vacht

Door : Geert van Elten

Mevrouw Nitschmann heeft een foto van een grote witte hond in haar handen als ze in haar rolstoel naar de zithoek op de gang wordt gereden. Ze is een van de 43 ouderen met dementie op de afdeling Kleinschalig Wonen van Vitalis Engelsbergen. Die foto is haar dierbaar sinds ze een paar weken geleden kennismaakte met Chablis. Nu de hond opnieuw tegenover haar gaat zitten, lijkt ze nauwelijks te reageren. Als zijn baasje Maike de Bont haar vraagt of ze hem een koekje wil geven, trekt ze haar wenkbrauwen op. Dan buigt ze zich voorover en pakt het dier met beide handen vast. ,,Ik krijg een kus!” lacht ze ,,Hij is braaf.” Ze blijft aaien. ,,Hoe heet-ie? Sjappie?” ,,Nee, Chablis.”

Alzheimer

Chablis is een bijna 4-jarige reu, een kruising tussen een barzoi en een Pyrenese berghond en al vanaf zijn puppyleeftijd bij Zorgdier Nederland. Die organisatie zet honden en katten in bij contact met kwetsbare mensen. De Bont is projectcoördinator. Jennifer, de dochter van mevrouw Nitschmann, kijkt van een afstand toe, met tranen in haar ogen. Want met mensen maakt moeder nauwelijks contact meer. De ziekte van Alzheimer bracht haar acht jaar geleden naar het verpleeghuis. ,,Ze is zelf opgegroeid met honden en bij ons thuis hebben we ook golden retrievers, poedels en vuilnisbakkenrassen gehad. De laatste tien jaar kon ze het niet meer aan.”

Behalve met dementerenden werkt Zorgdier ook met cliënten van GGzE. Deze week is de tiende en laatste week van het onderzoek naar de effecten van het contact van de dieren met dementerende ouderen. Het initiatief komt van Ivonne Boschman van zorggroep Vitalis, die voor haar managementstudie een project moest opzetten. ,,Zelf hou ik niet van honden, maar ik vermoedde dat dieren iets zouden kunnen bereiken wat ons mensen niet lukt.”

Op internet vond ze Zorgdier Nederland. De resultaten stemmen haar tevreden. ,,Bewoners worden geactiveerd of zijn juist minder onrustig. We willen het graag uitbreiden tot een groepsactiviteit met vier bewoners tegelijk.” Maar dan moeten eerst de zorgverzekeraars worden overtuigd van het belang er geld voor uit te trekken.

Mevrouw Wevers gaat tegenover mevrouw Nitschmann zitten en Chablis draait zich om. ,,Hij is groter geworden!”, zegt ze verbaasd. Zes weken geleden deed ze ook mee, toen met een kleinere hond. Met een borstel kamt ze de lange witte haren en haalt ze de haren eruit. Dat is ook nog eens goed voor de fijne motoriek.